շարվածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾˈvɑt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շարուածք
վանկեր՝ շար•վածք
Գոյական
- շարելու ձևը եղանակը որկը
- շարած նյուրը (տպգր)
- տպագրական ֆորմայի պատրաստման գործընթացը
- շարած պատ, պատի շարած մաս (շին)
- շարադասություն, հաջորդականություն, (բարերի նախադասության անդամների) (հզվդ․)
- կառուցվացք
- (հրտ․) տարբեր տեսակների տեքստի վերարտադրման պրոցես՝ լիտերներից և մատրիցաներից ու բացատային նյութերից տողեր կազմելու միջոցով
- առհասարակ ամեն մի շարված նյութ
Հոմանիշներ
խմբագրել- որմածք
- տե՛ս շարք
- տե՛ս կառուցվացք
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։