Հայերեն

վանկեր՝ շիր•մու•ղի 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ) դեպի գերեզման տանող ճանապարհ ◆ Անցան նրանք ավազներով արաբական անապատի, մի շիրմուղի, ուր ամեն քայլ դիակներով ուղենշվեց։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել