Հայերեն

վանկեր՝ շը•ղա•հա•րում 

Գոյական

  1. (նորբ․) ծառի շյուղերի՝ ճյուղերի թափահարում, շղահարելը, շղահարվելը ◆ Տղան բարձրացավ ու շղահարեց ծառը, տղան բեռնաթափեց։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել