շուշմա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շուշ•մա
- Ակն՝ փոքրիկ ու քնքուշ (բերանի մասին) ◆ Շուշմա բերան։ Քեչյան
- (աշխգր․) ձիթատու խոտաբույս. նույնն է` քնջութ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։