շրջանակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hy], [ʃɾd͡ʒɑˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շրջանակ
վանկեր՝ շ(ը)ր•ջա•նակ
Գոյական
- մետաղյա, փայտյա, պլասմասայի և այլն քառանկյունի, ձվաձև կամ կլոր շինվածք, մեջը որևէ բան հագցնելու և ամրացնելու համար ◆ նկարի, պատուհանի ապակու, պատվոգրի շրջանակ
- նույնպիսի հարմարանք շինարարական նպատակների համար ◆ դռան, պատուհանի շրջանակ
- մեքենաների, գործիքների և այլն կմախքի հիմնամասը ◆ դաշնամուրի, ավտոմեքենայի, հաստոցի շրջանակ (տեխ․)
- որևէ գրավոր տեքստի, պատկերի և այլնի շուրջը քաշված գունավոր շրջանակաձև գիծ ◆ Գրքի էջերի տեքստը բաց երկնագույն շրջանակների մեջ է առնված։
- նկարի, տեքստի և այլնի շուրջը քաշված սև ժապավեն կամ սև գիծ որպես սգո նշան
- որևէ բանի սահմանները, ծավալը ◆ Ելույթ ունեցողներից շատերը փորձեցին դուրս գալ բանավեճի առարկաների շրջանակներից (փխբ․)
- վարքագծի, գործունեության և այլն սահմանված նորմաներ, պայմանական կամ հասարակայնորենց ընդունված, սահմանված, հաստատված սահմանափակումններ ◆ Պատժել կարելի է, անշուշտ, բայց մի՛ք փորձի դուրս գալ օրենքի շրջանակներից: (փխբ․)
- որևէ կարգի կապերով միմյանց հետ կապված մարդկանց խումբ, շրջան, միջավայր ◆ Այդպես էլ նրան չհաջողվեց մուտք գործել այդ մարդկանց շրջանակի մեջ (փխբ․)
- մետաղյա կամ փայտյա շրջանաձև գոտի, մեծ օղակ, զանազան գործածությունների համար, ինչպես և իբրև երեխաների խաղալիք ◆ տակառի շրջանակ, Փոքրիկը շրջանակին ետևեն վազելով հարթ համփուն վրա բավական հեռացավ։ Լևոն Շանթ
- (հրտմ․) հորատման հաստոցի (ագրեգատի) կրող հենարանային մաս
- (երաժշտ․) նվագարանների դետալ, որը իրանի կողամասն է հանդիսանում, լինում է կորացրած և բաղկացուցիչ, օրինակ, կիթառի շրջանակը կազմված է երկու մասից, ջութակի ընտանիքի պատկանող նվագարանների շրջանակը կազմված է վեց մասից
Հոմանիշներ
խմբագրել- շրջան (զանազան նյութերից քառանկյունի, ձվաձև, կլոր շինվածք, մեջը բան հագցնելու և ամրացնելու համար)
- փեղկ (նույնպիսի շինվածք, շինարարական նպատակների համար)
- շրջան, միջավայր, շրջապատ (որևէ կարգի կապերով իրար հետ կապված մարդկանց խումբ)
- տե՛ս դող
- տե՛ս հեց, օղակապ
- տե՛ս գոտի, կամար
- տե՛ս մտահորիզոն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Զ․ Հակոբյան, Հորատման տերմինների ռուսերեն-անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Ճարտարագետ», 2011 — 220 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։