Հայերեն

վանկեր՝ ող•բա•ք(ը)•նար 

Գոյական

  1. (նորբ․) քնար, որ ողբ է պարունակում

Ածական

  1. քնարով ողբացող ◆ Թախիծն իր կապույտ թևերն է բացում Մանուշակագույն ծովերի վրա Իր ողբաքնար երգը տարածում։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ խմբագրել