ոսկեվառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔskɛˈvɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոսկեվառ
վանկեր՝ ոս•կե•վառ
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ ոսկի, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ վառ:
Ածական
- ոսկով վառվող, ոսկեձույլ ու փայլուն
- ոսկեղենով վառվող, ոսկեղենով փայլող՝ վառվող, ոսկեղեն զարդերով փայլող՝ վառվող
- ոսկու գույնով վառվող՝ փայլող ◆ Պահ մը արևն ելավ ոսկեվառ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ես գինին երգեցի իր ոսկեվառ բաժակին մեջ հրակայլ։ Սիամանթո
- (փխբ․) շքեղ, պերճ, շքեղազարդ ◆ Ոսկեվառ պալատ։
- (փխբ․) հրաշալի, չքնաղ, տենչալի ◆ Ոսկեվառ երազ՝ հյուսեր։ ◆ Նա լի էր… ոսկեվառ հույսերով։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) երջանկաբեր ◆ Ոսկեվառ արշալույս։ ◆ Բույր ու զեփյուռ ես կուզեի և արշալույս ոսկեվառ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) պայծառ, լուսաշող ◆ Ոոսկեվառ հայացք։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ոսկեփայլ (1)
- տե՛ս ոսկեզարդ (2)
- տե՛ս շքեղազարդ, շքեղաշուք
- տե՛ս չքնաղ
- տե՛ս լուսաշող
- տե՛ս երջանկաբեր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։