Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•շող

Ստուգաբանություն

լույսով շողացող, ցոլացող ◆ Լուսաշող այն արևը, որուն առջև աղերսագին կը հեծեծե։ (Միսաք Մեծարենց)
լույսի շողեր արձակող ◆ Որքան լուսաշող գոհար, Ադամանդներ շողշողուն աստղերից վճիտ։ Սրմ.
լույսի նման շողացող, փայլող, լույսի շող ունեցող ◆ Մարմինը մաքուր բարակ, լուսաշող։ (Վահան Տերյան)
րրջանիկ, ուրախ (փխբ․) ◆ Չէր տրոփում այնպիսի մի էակի լուսաշող կուրծքը, ինչպես Անահիտինն էր։ Դերենիկ Դեմիրճյան
փառավոր, պանծալի (փխբ․) ◆ Նրա համար բացվեցին լուսաշող օրեր։ (Մամուլ) ◆ Հեռու երկնքում լուսաշող անցնում է թռչող մի սկուտեղ։ Թարգմ. ◆ Կը նշմարե Բրենքիբոն վերջալույսի ճառագայթներու մեջ լուսաշող։ Տիգրան Կամսարական

շողուն, շողշողուն , լուսաշողշող, լուսանշույլ , լուսաշիթ, լուսաճաճնչ, լուսակարկաչ, արփրաշող, արփիանշույլ
տե՛ս լուսափայլ
տե՛ս երջանիկ, ուրախ
տե՛ս փառավոր, պանծալի

Բաղադրյալ բառեր
լուսաշողալ լուսաշողել

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։