Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɔstnɑkɑt͡sʰɑtˈkɔɾd]

վանկեր՝ ոստ•նա•կա•ցատ•կորդ 

Գոյական

  1. (մարզ․) ոստնակից (տրամպլին) ցատկող մարզիկ, ոտնացատկով զբաղվող ◆ Չգիտես ինչու, մեդալների համար պայքար չմղեցին մեր ոստնացատկորդները։ (Սովետական Հայաստան)

Աղբյուրներ

խմբագրել