Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոտնատակ

վանկեր՝ ոտ•նա•տակ 

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ ոտն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ տակ:

Գոյական

  1. ոտքի տակ ◆ Կանգնեց մեկուսի և ճանապարհ տալով մի զորականի՝ լուսավորեց նրա ոտնատակի գետինը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. տե՛ս միջատակ

Ածական

  1. ոտքի տակ տված, ոտնակոխ արած
  2. հաճախակի՝ աշխույժ երթևեկություն ունեցող, որտեղով շատ են գնում-գալիս ◆ Այստեղ նույնպես ոտնատակ էր։ (Վիգեն Խեչումյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ներբան, ոտատակ, ոտքատակ, աքատակ (գվռ․)
  2. ոտնակոխ, ոտնակոխան, առաթուր, կոխան
  3. տե՛ս միջատակ
  4. տե՛ս երթևեկել

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ոտնատակ անել՝ առնել
    1. ոտնակոխ անել, կոխոտել ◆ Պիտի բարձրանա քամի, որ ահեղ մրրիկի նման մեզ պիտի ոտնատակ անի: Եղիշե Չարենց ◆ Քար ու մացառուտ առած ոտնատակ թռչում է Սարոն քամուց էլ արագ։ Հովհաննես Թումանյան
    2. ոտքերի տակ գցել ու ծեծել
    3. արհամարհել
  2. ոտնատակ գնալ - կոխոտվելով փչանալ, կոխկրտվելով փչանալ
  3. ոտնատակ լինել
    1. ոտնատակ գնալ, կոխոտվելով փչանալ
    2. ոտնակոխ արվել, կոխոտվել
    3. ոտքի տակ լինել, աշխույժ երթևեկություն ունենալ
  4. ոտնատակ տալ
    1. ոտնակոխ անել, կոխոտվել
    2. շատ տեղեր ման գալ՝ շրջել՝ լինել ◆ Գիշեր-ցերեկ ոտնատակ էր տալիս սարերը Սասնա։ (Մկրտիչ Խերանյան)
    3. ոտնահարել, անտեսել, կոպիտ կերպով խախտել
    4. անարգել, անպատվել, վատաբանել, սաստիկ քննադատել ◆ (Նա) արդեն «սրել է իր գրիչը», իմ գրվածքը ոտնատակ տալու համար։ (Շիրվանզադե)
    5. ուրանալ, մոռանալ, դրժել
  5. ոտնատակ կորչել - ոտնատակ լինել՝ արվել՝ ոչնչանալ

Աղբյուրներ խմբագրել