Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ո•րո•տալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. որոտի ձայնը հանել՝ առաջացնել՝ տարածել
  2. դղրդալ, ուժքին ձայնով՛ ազմուկով պայթել՝ բանել շարժվել
  3. թնդալ, բարձր ձայնով հնչել, բարձրաձայն հնչել ◆ Քո ձայնը թող որոտալ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  4. (փխբ․) սպառնալի ու շատ բարձր ձայնով գոռալ՝ գոչել, թնդալ, գոռգոռալ ◆ Որոտալու շնորհք ունեցող մարդ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դղրդալ, շառաչել, գռալ, գռգռալ, գոռալ, գոռգոռալ, փոռոտալ (հնց․), ամպը գոռալ, որոտ-որոտ ընկնել
  2. թնդալ, թնդյուն հանել
  3. տե՛ս գոռալ, գոռգոռալ
  4. տե՛ս սպառնալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել