Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ուխտ•յալ

Ստուգաբանություն խմբագրել

ուխտ արած, որևէ ուխտ ունեցող (մարդ)
ուխտի առարկան, ուխտով նվիրվելու առարկան, այն ինչի որ ուխտով նվիրվելում են ◆ Մոռացանք մեր ուխտյալ հայրենիքը, որը այնքան նվիրական է։ (Րաֆֆի)
անդրդվելիորեն որևէ վիճակի՝ մտայնությամբ և այլն հարազատմնացող, երդվյալ ◆ Ուխտյալ ամորի՝ խաղամոլ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pledged գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ давший клятву (ru) ‎(davšij kljatvu), обетованный (ru) ‎(obetovannyj), завзятый (ru) ‎(zavzjatyj), заядлый (ru) ‎(zajadlyj), заклятый (ru) ‎(zakljatyj), ярый (ru) ‎(jaryj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։