ույծք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ujt͡skʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ույծք 

Գոյական

1. (հնց․) սառչելը, պաղելը (մեկի սիրուց)

Հոմանիշներ

1. # տե՛ս ուծություն

Գոյական

1. (հնց․) բացվածք, ճեղք, խորշ ◆ Ե՞րբ պիտի գաս. ե՞րբ մեր գետնին ույծքերեն, Իբր հարությունն հողին խըմած շողերուն, Պիտի պոռթկան շունչիդ բոցերն երկնապող (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ

1. բացվածք, ճեղք, խորշ

Թարգմանություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ opening, crack, fissure, hole հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։