ուրվանժույգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uɾvɑnˈʒujɡ]
վանկեր՝ ուր•վա•ն(ը)•ժույգ
Գոյական
- (նորբ․) ուրվական նժույգ ◆ Եվ այսպես անդուլ հետևում էր մեզ Ուրվաբյալն` հեծած ուրվանժույգին: Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։