չալի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•լի 

չալի1

1. տե՛ս չալու

չալի2

1. Վան՝ երկրագործական գործիք, տափան

չալի3

1. տե՛ս չալիկ(1)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։