Հայերեն

վանկեր՝ չապ•րուկ 

Գոյական


  1. (նորբ․) (փխբ․) ավելորդը, օտարը ◆ Ու ամեն երգի «ապրուկն» էր գուշակել, և դա երգատեր սար ու ձորերի, երգատեր շեն ու շինականների շունչն էր եղել, ամեն երգի «չապրուկն» էր զատել, և դա երգատեր շեն ու շինականների դարավոր անտիրության լալիքն էր եղել և օտարատիրոջ դրոշմը։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել