չարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ չարութիւն
վանկեր՝ չա•ու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- չար լինելը, չար բնույթ
- չար բնավորություն՝ հատկություն
- չար արարք՝ գործողություն
- ոճիր, հանցագործություն
- զայրույթ, ցասում
- նախանձ, չարակնություն
- չարաճճիություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- չարամտություն, չարակամություն, չարասրտություն, չարասիրտություն, չարախնդություն, չարանենգություն, նենգություն, ապիրատություն, նենգամտություն, իժթյուն (փխբ․), ժանգոտություն (ժղ․)
- նախանձ, նախանձոտություն, չարանախանձություն, չարակնություն, (փխբ․)՝ օձություն, իժություն, մախանք (հնց․), դառնություն, գեշ աչք
- տե՛ս ոճիր
- տե՛ս զայրություն
- տե՛ս չարաճճիություն
- տե՛ս վատություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- չարության գործ - չար գործ, չարագործություն
- չարության ոգի - նույնն է՝ չար ոգի
- չարության լեզու - տե՛ս չար լեզու
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։