վատություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վատութիւն
վանկեր՝ վա•տու•թյուն•
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վատ լինելը, վատի հատկությունը
- վատ արարք` գործ
- վատ վիճակ
Հոմանիշներ խմբագրել
- վատթարություն, վատշվերություն, գեշություն (արևմտհ), հոռիություն, անպետքություն, անպիտանիություն, փսություն (գվռ․) (վատ լինելը)
- տե′ս չարություն, ստորություն
- տե′ս թշնամություն
- տե′ս տգեղություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։