պաղատարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑʁɑtɑˈɾɑn]
վանկեր՝ պա•ղա•տա•րան
Գոյական
- (նորբ․) պաղատանք անելու, աղոթելու տեղ ◆ Դու հեթանոս նախապապիս հավերժավառ աղոթարան, Նախատատիս ամենօրյա պաղատարան ու պաշտամունք։ Պ․ Աղաջանյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։