Հայերեն

վանկեր՝ պառ•նա•սա•լեռ 

Ածական

  1. (նորբ․) ներշնչանքի աղբույր (Մասիսի մասին) ◆ Լուռ պաղատեցի ես վերջին անգամ Մասիսի առջև իմ պառնասալեռ: Հովհաննես Շիրազ


Աղբյուրներ

խմբագրել