Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պա•տա•հար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. անսպասելի՝ անակունելի՝չնախատեսված դեպք փորձանք ◆ Բարեկարգում կփրկի մանուկներին փողոցի բազմազան պատահարներից: (Սովետական Հայաստան)
  2. որևէ բան պայմանավորող՝ որև է բանի պատճառ հանդիսացող (հանդիսացող) հանգամանք ◆ ՈՒրեմն ասա…ի՞նչ պատահար բերավ քեզ իմ ամրոցը։ (Մուրացան)
  3. պատահականուտյուն, պատահական երևույտ ◆ Մարդը ենթակա է ամեն պատահարի, ամեն անակնկալի (Սողոմոն Տարոնցի)
  4. տարերային աղետ:◆ Գօրծին քիչ աևքելք չէին լինում բնական պատահարներ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղետ, փորձանք, չարիք, դժբախտ, թալոց (գրկն․)(գվռ․)
  2. դիպված, դեպք, պատահմունք, (հնց․)՝մպատահ, պատահություն, պատահում
  3. տե՛ս պատահականություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել