պատանք-պատրանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtɑŋkʰ pɑtɾɑŋkʰ]
վանկեր՝ պա•տանք•պատ•րանք
Գոյական
- (նորբ․) պատանքի նմանվող պատրանք։ ◆ Սերը․․․ սուրբ արյուն է, որ պիտի տա ծիլ Անկողիններում թե՝ մոր, թե՛ մանկան, Որտեղ սավանը ճմռոտվում է ոչ թե սավանի պես, Այլ իբրև․․․պատանք, Որ․․․ պատառոտվի պատանք-պատրանքը։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։