պատառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑˈtɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատառ
վանկեր՝ պա•տառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն թերևս սեմական աղբյուրից. հմմտ. ակկադերեն pataru(m) «բաժանել, ճեղքել»։
Գոյական
- ամբողջի կտրած պատռած՝ պոկած մաս՝ կտոր ◆ Հացի պատառ: ◆ Թղթի, մագաղաթի պատառ:
- մեծ՝ վիթխարածավալ մարմնի առանձին փոքրիկ զանգված ◆ միգամածային պատառներ: ◆ Ամպի պատառ: հատված, մաս ◆ Գրվածքի մի պատառը կարդացի։ (Ազատ Վշտունի)
- փոքրիկ, քիչ ◆ Գետի աջ ափին գերմանացիների մի պատառը պլացդարմն էր։ Սերո Խանզադյան
- (խոհր․) ուտելու պատրաստ փոքրիկ կտոր
Հոմանիշներ
խմբագրել- կտոր, մաս, բեկոր, կոկ, ապուռն (հնց․)
- բրդուճ (գվռ․) բրդոտ, բրդոնք, բռուկ, փրթոշ
- ծվեն
- հատված, մաս
- տե՛ս քիչ, փոքր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պատառ(ը) | պատառներ(ը) |
| Սեռ. | պատառի | պատառների |
| Տր. | պատառի(ն) | պատառների(ն) |
| Հայց. | պատառ(ը) | պատառներ(ը) |
| Բաց. | պատառից | պատառներից |
| Գործ. | պատառով | պատառներով |
| Ներգ. | պատառում | պատառներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։