պատվավոր հյուպատոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtvɑvɔɾ hjupɑˈtɔs]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (դիվ․) արտահաստիքային հյուպատոս, որը նշանակավում է նստավայր պետության համաձայնությամբ՝ որոշակի հյուպատոսական հանձնարարություններ կատարելու համար
Աղբյուրներ
խմբագրել- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։