պատվիրակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtviˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատուիրակ
վանկեր՝ պատ•վի•րակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ patvēδak. հմմտ. հայերեն < իրանական պատուէր (պատվեր)։
Գոյական
- հասարակության կոլեկտիվի՝ կազմակերպության և այլնի կողմից ընտրված և իրեն տրված հրահանգների համաձայն գործող ներկայացուցիչ, դելեգատ
Հոմանիշներ խմբագրել
- դելեգատ
- տե՛ս նվիրակ
- տե՛ս հանձնակատար
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պատվիրակ(ը) | պատվիրակներ(ը) |
| Սեռ. | պատվիրակի | պատվիրակների |
| Տր. | պատվիրակին | պատվիրակներին |
| Հայց. | պատվիրակի(ն) | պատվիրակների(ն) |
| Բաց. | պատվիրակից | պատվիրակներից |
| Գործ. | պատվիրակով | պատվիրակներով |
| Ներգ. | (պատվիրակում) | (պատվիրակներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։