Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑtɾɑstutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատրաստութիւն

վանկեր՝ պատ•րաս•տու•թյուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

պատրաստ + -ություն

Գոյական

  1. պատրաստ լինելը, պատրաստ վիճակ
  2. որևէ բանի համար կատարվող նախապատրաստական աշխատանքների՝ միջոցառումների և այլնի ամբողջությունը
  3. հմտություն, գիտելիքներ, մտավոր զարգացում ◆ Այդ չքավոր ու կիսակիրթ տիրացուն, յուր ողորմելի պատրաստությամբ, ավելի շատ է շորթում, քան մենք զարգացածներս։ (Մուրացան)
  4. որևէ բանի համար անհրաժեշտ՝ պիտույքների՝ պաշարի՝ հանդերձավորման և այլնի ամբողջությունը ◆ Մի՞թե յուր բոլոր պատրաստությունները պետք է ապարդյու՞ն մնային։ (Րաֆֆի) ◆ Մայրն էր հոգում նրա ճանապարհի պատրաստությունը: (Ակսել Բակունց)
  5. որևէ գործի՝ զբաղմունքի և այլնի պատրաստված լինելը և դրա աստիճանը՝ մակարդակը, պատրաստականություն
  6. հոժարություն, պատրաստակամություն
  7. պատրաստելը, պատրաստվելը ◆ Թեյ խմելու մեծ ցանկությունը հիշեցրեց Կամսարյանին ճաշի պատրաստության բոլոր պատմությունը։ (Մուրացան)
  8. (պաշտանվ․) պատրաստ լինելը, պատրաստ վիճակ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հմտություն, պատրաստականություն, հմտավարժություն, վարժվածություն, վարժություն
  2. նախապատրաստություն
  3. տե՛ս պատրաստակամություն

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. պատրաստություն տեսնել
    1. պատրաստվել, նախապատրաստվել ◆ Շուտ արեք, հարսանիքի պատրաստություն տեսեք: Հովհաննես Թումանյան
  2. պաշար հավաքել՝ ամբարել՝ պատրաստել ◆ Դե, պատմիր, ի՞նչ պատրաստություններ է տեսել իմ ճանապարհորդության համար։ (Րաֆֆի)
    1. մտադրվել, մտքում դնել
  3. պատրաստություն ունենալ
    1. պատրաստ լինել
    2. նախապատրաստված լինել
    3. պատրաստականություն՝ գիտելիքների, հմտությունների և այլնի անհրաժեշտ պաշար՝ ունակություն ունենալ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։