Հայերեն

վանկեր՝ պար•տա•բեր 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) պարտք բերող ◆ Օ՜, քամու շեփոր, ով լսել է քեզ, տենչում է ապրել` ոչինչ չտալով պարտաբեր մահին։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել