Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտականութիւն

վանկեր՝ պար•տա•կա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. այն ամենը, ինչ որ մարդ պարտավոր է կատարել հասարակական պահանջներին, սովորույթներին կամ իր ներքին մղումներին՝ համոզմունքներին և այլնին համապատասխան, պարտք
  2. մեկի վրա դրված գործերի՝ հանձնարարությունների և այլնի ամբողջությունը, որևէ պաշտոն վարելու հետ կապված գործերի ամբողջությունը
  3. (փխբ․) պաշտոն, գործ ◆ Նախագահի պարտականությունը դրվեց տեղակալի վրա։
  4. (պաշտանվ․) այն, ինչ որևէ մեկը պետք է անվերապահորեն կատարի, այն, ինչ հասարակական պահանջով կամ ներքին մղումով պետք է պարտադրաբար կատարվի
  5. (բրվք․) պայմանագրով, օրենքի կամ էթիկայի նորմերի հիման վրա ստանձնած պարտավորություն, որի համաձայն անհրաժեշտ է դրսևորել որոշակի չափանիշներին համապատասխան վարքագիծ կամ գործել որոշակի ձևով
  6. (մռկ․) աշխատանքի նկարագրման մեջ ներառված աշխատանքային պարտականություն, որը ներկայացնում է հիմնական, առօրյա հանձնարարությունները

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պարտք, պարտավորություն, հանձնառություն
  2. տե՛ս գործ, պաշտոն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։