պարտավորված

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑvɔɾˈvɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պար•տա•վոր•ված 

Բայ

1. պարտավորվել բայի հարակատար դերբայը

Ածական

1. հարկադրված ստիպված
2. որևէ պատճառով իրեն պարտական համարող, պարտավորվածության զգացում ունեցո

Հոմանիշներ

1. հակադրված, ստիպված

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
պարտավորվածություն

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։