պեոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɛˈɔn]
Ստուգաբանություն խմբագրել
հուն. paieon - որևէ աստծո ձոնված հիմն
Բացատրություն
- (գրկն․) քառավանկ բանաստեղծական ոտք
- (հուն․ դիցբ․) տե՛ս Պեանոս
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։