պինչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pint͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պինչ
վանկեր՝ պինչ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս փնչել (-ալ) բայի հետ միասին բնաձայնական կազմություն, որ համաբանությամբ ստացել է երկակի -ուի վերջավորությունը և այս ձևով փոխառվել վրացերենում՝ pinčwi: Բեյլին համարում է իրանական փոխառություն. հմմտ. օսերեն fynj, finj «քիթ, ծայր», որ սակայն, Աբաևը ավելի մոտ է համարում կովկասյան աղբյուրներին։
Գոյական
- քիթ
- թքանցք
- դունչ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- պինչը մտնել մեկի
- մեկին շատ մոտիկ կանգնել, քիթը մտնել
- հաճոյախոսություններով՝ քծնանքով մեկի հետ մտերմանալ՝ նեկի սիրալիության արժանանալու ձգել
- պինչը քամի մտնել
- գժվել, խենթանալ
- ցնորական բաների ետևից ընկնել
- պնչիծ ընկած՝ թռած
- մեկին չափազանց նման
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։