պողպատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɔʁˈpɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պող•պատ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ածխածնի հետ երկաթի միահալվածքը ներկայացնող արծաթագորշագույն կռելի պինդ մետաղը
- պողպատյա փոքրիկ սալիկաձև կտոր, որ գործածվում էր կայծքարին հարվածելով կրակ ստանալու համար
- (փխբ․) ծանր՝ անտանելի բան, ճնշիչ՝ կաշկանդիչ հանգամանք ◆ Ազատի՛ր (ինձ) քո սիրո և հոգատարության պողպատից: Զարզանդ Դարյան
- (փխնն․) պողպատյա թուր՝ սուր
Ածական
- պողպատյա
- (փխբ․) ամուր, անհողդողդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնց․) պողովատ, փոլադ, չոթ (գվռ․)
- տե՛ս ամուր
Արտահայտություններ
խմբագրել- պողպատի մխասեղմում - պողպատի ջերմային մշակման տարատեսակներից մեկը, որով նվազեցվում է շինվածքների բեկունությունը
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պողպատ(ը) | պողպատներ(ը) |
| Սեռ. | պողպատի | պողպատների |
| Տր. | պողպատի(ն) | պողպատների(ն) |
| Հայց. | պողպատ(ը) | պողպատներ(ը) |
| Բաց. | պողպատից | պողպատներից |
| Գործ. | պողպատով | պողպատներով |
| Ներգ. | պողպատում | պողպատներում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։