Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ptʁɑkɛɾutʰˈjun]

վանկեր՝ պ(ը)տ•ղա•կե•րու•թյուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) պտուղն ուտելը (Աստվածաշնչի Եվայի կողմից) ◆ Էլ ուրիշ ի՞նչ ձևով պիտի հիշվեր, «Ադամ-Եվայի» առասպելը․ օձի՝ արգելված պտղակերության․․․ հավելապատումո՞վ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ խմբագրել