Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ջա•հել

Ստուգաբանություն

(ժղ․) երիտասարդ
առույգ, երիտասարդական ուժերով՝ կայտառությամբ՝ առողջությամբ
երիտասարդին՝ երիտասարդական տարիքին հատուկ, երիտասարդական ◆ Է՜յ դու, ջահե՜լ հպարտ հասարակ, թռար ոսկի աստղի պես։ (Ավետիք Իսահակյան)
երիտասարդական ուժ՝ կորով՝ կենսախնդության արտահայտող ◆ Ինչու՞ իզուր հանգեցնում ես ջահել կրակն աչքերիդ։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) ջահերին հատուկ, հնչեղ, առույգ, կենսախինդ ◆ Բայց դեռ բավական հեռվից հնչում էր ջահել ծիծաղը։ (Ժիրայր Ավետիսյան)
(փխբ․) մատղաշ, մատաղ, նորաբույս◆ Ծառն էլ դուր եկավ մի ջահել ծառ։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․)առհասարակ՝ նոր (նոր սարքած՝ պատրաստած, նորաստեղծ, նորածագ են) ◆ Հնձաններում ջահել գինին էր եռում։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Դրսում մարմարում էր լույսն ու հատիկ-հատիկ կուլ գնում ջահել խավարին։ (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր
ջահելադեմ ջահելաթաթավ ջահել-ավել ջահելանալ ջահելանման ջահելաշունչ ջահելավարի ջահելատես ջահելացնել ջահելացվել ջահելացում ջահել-ջահել ջահել-ջիվան ջահելաջիվան ջահել-ջհուլ ջահել-ջուհուլ ջահելություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ young գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ молодой (ru) ‎(molodoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։