ջիհիլ
Հայերեն բարբառային բառ
ջիհիլ 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒiˈhil]
վանկեր՝ ջի•հիլ
- տե՛ս ջահել¹
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
ջիհիլ 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒiˈhil]
վանկեր՝ ջի•հիլ
- Ղարաբաղ՝ հանդիպել, պատահել ◆ Թունի դայի կզնըված քյինալիս շատ մարթ ըն ջիհում: ՆԼՂԺբ ◆ Շատ ա քյընում, խրեգյ ա քյընում, աստուծ ա գյուդում, վեռչը ջըհում ա մին ճոթ ծըխողու։ Հժհք ◆ «Տու վըեր խնձորը պիրում իր թա տաս ինձ, լհա թուշ պերալ ը՞ս, թա հղեցը ջուվալ ջիհալ քեզ» ՆԼՂԺբ ◆ Սմբատը չի, իր օխտը պապն էլ էդ բախտավորությունին չէիր ջահիլ, չորս ոտով գարու հորն ա ընկել։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։