ռելյատիվիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [rɛljɑtiˈvizm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ռել•յա•տի•վիզմ
Ստուգաբանություն խմբագրել
<релятивизм <լատ. relativus հարաբերական
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (փիլ․) իմացության տեսության իդեալիստական ուղղություն, որը ժխտում է օբյեկտիվ ճշմարտությունը՝ հիմք ընդունելով մեր բոլոր գիտելիքների հարաբերականությունը
- (բրգ․) բարոյականության բնույթի մեկանաբանման մեթոդաբանական սկզբունք, որն ընկած է շատ մինչմարքսային և ժամանակակից բուրժուական բարոյագիտական տեսությունների հիմքում
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։