Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Արաբկիր, Վան, Մոկս՝ կավե (Մոկսում՝ փայտե) մեծ տաշտ՝ լվացքի կամ լողանալու համար ◆ Իմ յար մըստե պայն ի լըվաց, Սախեն կոտրավ, ճյուրըն կնաց։ ԱՏՍ
  2. Վան՝ կավե կամ պղնձե մեծ աման կերակուր եփելու համար
  3. խոր ափսե՝ փլավ ուտելու համար
  4. Վան՝ հախճապակե պնակ ◆ Չինի սաղները սարիր սեղանին։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. տե՛ս սախկա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. տե՛ս սախկա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Խարբերդ, Բալու, Մուշ, Սասուն, Վան՝ բրդից գործած զանգակատան, որ ծածկուն է ամբողջ ոլոքը՝ ոտքը՝ ոտքի երեսից մինչև ծնկան գլուխը, պաճիճ ◆ Զանկապանին սախ կըսեն անոք։ Համո Սահյան ◆ Տղամարդկանց հագուստները լինում էին՝ շապիկ, անթարի, ելակ, բրդից գործված շալվար, սախ, գոտի, պուճ։ (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Ղարաբաղ՝ հեղուկ քամելու՝ մաքրելու հարմարանք՝ կտավից՝ թելերից կամ մետաղից, քամոց, պարզուտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Մուշ՝ կաղ ◆ Սախ մարթու ձեռ յընգնամ, քոռու ձեռ չընգնամ Հժեք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։