սահմանապահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑhmɑnɑˈpɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սահ•մա•նա•պահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սահմանազորի զինվորական՝ զորական
- (պաշտանվ․) անձ, որը ծառայում է սահմանապահ զորքերում
Ածական
- սահմանը պահպանող, սահմանի պահպանության գործով զբաղվող ◆ Սահմանապահ զորք՝ ջոկատ։
- (փխբ․) սահմանի վրա գտնվող, սահմանամերձ ◆ Սահմանապահ քաղաք՝ գյուղ։
- (փխբ․) որևէ բանի ծայրային՝ եզրային մասը՝ հատվածը կազմող, որևէ բանի սահմանագիծը հանդիսացող ◆ Այս հայ պետությունը քրիստոնեության
սահմանապահն է։
Հոմանիշներ
խմբագրել- երկրապահ (հզվդ․)՝ սահմանապահորդ, սահմանակալ, սինոռպահ (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։