սայթաքուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑjtʰɑˈkʰun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սայ•թա•քուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լպրծուն, սայթաքելու մակերես ունեցող, այնպիսին, որի վրա դժվար է առանց սահելու կանգնել կամ քայլել, սահուն ◆ Սայթաքուն սառույց՝ մայթ
- այնպիսին, որ դժվարությամբ է իր տեղում մնում, սահող, սայթաքելու հատկություն ունեցող ◆ Սայթաքուն ավազ՝ ձյունակույտ
- (փխբ․) անհուսալի, անապահով, անապահով, անվստահելի, վատ՝ անցանկալի՝ անախորժ հետևանքներով հղի ◆ Սայթաքուն ուղի՝ ճանապարհ՝ ձեռնարկություն
- (փխբ․) երկիմաստ, կասկածելի ◆ Վասակը սայթաքուն խոսք ասաց պարսիկ զորաբանակի շարժման նպատակավայրի մասին Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) դժվարություններով ու անորոշություններով լի, այնպիսին, որ պահանջում է մեծ զգուշություն և հմտություն ◆ Սայթաքուն ասպարեզ
Հոմանիշներ
խմբագրել- գայթուն, գայթոտ, սահուն, լպրծուն, դյուրասահ, սահական, սահիկ, սահլիկ, լպրծոտ, լպրծուտ, (հզվդ․) սայթաք, լպիրծ, ոտնառ, (գվռ․)՝ լպստուն, լպզտուն, սպլտուն, սպլխուն, սլլան, սլկուն, սոթլիկ, սոթվտան, սրկհուկի, պլստան
- տե՛ս անհուսալի, անապահով
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։