Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սերտ

վանկեր՝ սերտ

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական *k՛er-di-՝ *k՛er- «աճել, աճեցնել, սերել» արմատից։ Հմմտ. լատիներեն creber «խիտ»։

սերտորեն միմյանց հետ կապված՝ միավորված՝ միաբանված ◆ Սերտ բարեկամներ՝ մտերիմներ։
սերտություն արտահայտող, անխզելի կապի՝ միասնության վրա հիմնված ◆ Սերտ բարեկամություն՝ հարաբերություն։
անխզելի, անխախտելի, միմյանցից անբաժանելի, որի տարրերը՝ բաղադրիչները՝ մասերը և այլն իրարից բաժանել՝ անջատել հնարավոր չէ ◆ Սերտ միասնություն՝ համախմբություն՝ ամբողջություն։
չափազանց մտերմական՝ բարեկամական, սրտակից ◆ Սերտ սեր՝ մտերմություն։
(հնց․) խիտ, հոծ ◆ Սերտ շահեր՝ շերտեր։

Բաղադրյալ բառեր
գերասրտել նախասերտյալ սերտաճել սերտաճեցնել սերտաճեցվել սերտաճեցում սերտաճում սերտանալ սերտարան սերտարար սերտացնել սերտացվել սերտացում սերտել սերտիվ սերտողական սերտողականություն սերտողություն սերտորեն սերտվել սերտություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ close, cohesive գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тесный (ru) ‎(tesnyj), близкий (ru) ‎(blizkij), родной (ru) ‎(rodnoj), плотный (ru) ‎(plotnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։