Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [snɑpɑɾt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սնապարծութիւն

վանկեր՝ ս(ը)•նա•պար•ծու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Արմատ՝ սին, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ պարծ, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. սնապարծ լինելը, սնապարծի հատկությունը ◆ Սնապարծություններդ թող և քնիր։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինքզինքն արգանդի ու ջղային հիվանդությանց մասնագետ հռչակելով անօգուտ ու ծաղրելի սնապարծություն մը ցույց տալ չէր իր նպատակը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. սնապարծի արարք՝ վարքագիծ՝ վերաբերմունք

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պարծենկոտություն, գոռոզություն, սնափառություն, սնամոլություն, գոռոզամտություն, անձնակարծություն, անձնագովություն, ինքնակարծություն, ինքնագովություն, ինքնահավանություն, մեծամտություն, բարձրամտություն, անբարտավանություն, բարձրահոնություն, հոխորտանք, խրոխտանք, զրապարծություն, ֆանֆարոնություն, եսմեծություն, ինքնապանծություն, (հնց․)՝ կոկոզանք, կոկոզավզություն, կոկոզություն, սնոտեափառություն, ունայնափառություն, զրափառություն, նանրափառություն, նորափառություն, ունայնապարծություն, շփացություն, շփացածություն, անբարհավաճություն, մեծսրտություն (գվռ․)
  2. տե՛ս փառասիրություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել