սով
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɔv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սով
վանկեր՝ սով
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն sōig:
Գոյական
- սննդամթերքի սուր պակասության հետևանքով երկար ժամանակ թերասնվելը կամ բոլորովին չուտելը
- հացի և սննդամթերքների ծայրահեղ պակասը՝ անբավարարությունը որպես մասսայական աղետ
- քաղցի զգացում, քաղցածություն, քաղց
- (փխբ․) որևէ անհրաժեշտ բանի սուր պակասություն։ ◆ Գրքի՝ թղթի սով:
Հոմանիշներ
խմբագրել- քաղց, քաղցացություն, անոթություն, սովածություն, սոցաքաղց
- շնքաղց (փխբ․)
- տե՛ս պակասությու, քչություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- սով ընկնել - սով ստեղծվել՝ առաջանալ, սննդամթերքների սուր, պակասություն ստեղծվել
- սով քաշել - սովի մատնված լինել
- սովից մեռնել - սաստիկ քաղցած լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։