Հայերեն

վանկեր՝ սոր•սո•փել 

Բայ

  1. (նորբ․) տե՛ս դողդողալ ◆ Պստիկ ծերունու ուսերը սորսոփեցին, ձեռքերը բաճկոնի ճոթերի հետ իրար եկան, և քիմքերը առան մարած մոմի բույրը։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել