սուլթան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sulˈtʰɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սուլթան
վանկեր՝ սուլ•թան
Ստուգաբանություն
խմբագրել< султан < թուրք. sultan < արաբ. sultân տիրակալ
Գոյական
- մահմեդական երկրներում՝ միապետի ժառանգական տիտղոս, ինչպես և այդ տիտղոսը կրող անձը ◆ Իր կազմած վայրագ ջարդերի համար ստացել է նա սուլթանից խալաթ։ (Ավետիք Իսահակյան)
- առհասարակ՝ միապետ
- (փխբ․) տիրակալ
- (բսբ․) բազմաթիվ հացազգիների հուրանի ձևերից մեկը
Հոմանիշներ
խմբագրել- միապետ, թագավոր, արքա
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | սուլթան(ը) | սուլթաններ(ը) |
| Սեռ. | սուլթանի | սուլթանների |
| Տր. | սուլթանին | սուլթաններին |
| Հայց. | սուլթանի(ն) | սուլթանների(ն) |
| Բաց. | սուլթանից | սուլթաններից |
| Գործ. | սուլթանով | սուլթաններով |
| Ներգ. | (սուլթանում) | (սուլթաններում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։