սուտի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•տի
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ տե՛ս սուտանց ◆ Տա թաքուն մըտանըին հանըմ ա, պըռնըմը խուփ արած… ծըեռը քըցըմ ա աուտըի կուլըի ըռիխիցը համ փըռնըմ ա, համ մըտանին թաքուն քըցըմ ճըրի մեչը։ Հժհք ◆ Ասըմ ա. «Դայի ջան, մին- մին սուտըի ասա, պան չիկա»։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։