սուֆիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [suˈfizm]
վանկեր՝ սու•ֆիզմ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< суфизм < արաբ. սուֆ - բուրդ. ճգնավոր սուֆիները կրում էին քուրձ
Գոյական
- (բրգ․) փիլիսոփայական- միստիկական ուսմունք իսլամում. որ ծագել է VIII դարում
- կրոնափիլիսոփայական ուսմունք, որը ծագել է VIII դարում Արաբական խալիֆայության մշակութային կենտրոններում
- (կրոն․) միստիկա-ասկետական ուղղություն իսլամում
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։