Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սպայ

վանկեր՝ (ը)ս•պա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բանակի և նավատորմի հրամանատարական կազմին պատկանող զինվորական ◆ Ներկա էին մի ռուս սպա, մի վրացի իշխան, պարսկաց հյուպատոսը, երեք հայ, մի լեզգի, երկու հրեա, մի հույն և մի լեհացի: (Շիրվանզադե)
  2. (պաշտանվ․) պետության զինված ուժերում, մյուս զորքերում և մարմիններում հրամանատարական պետերի կազմի անձ, որն ունի սպայական կամ մասնագիտական կոչում, պրոֆեսիոնալ զինվորական ղեկավար, հրամանատար, պետ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սալար (հնց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։