սպարակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [spɑˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սպարակ
վանկեր՝ (ը)ս•պա•րակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ պարսկերեն asparak, isparak:
Գոյական
- աղտորի մի տեսակը, որի փայտը մանրելով ու եփելով դեղին ներկ են ստանում
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բսբ․) կապռաշ
- տե՛ս դրախտածառ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | սպարակ(ը) | սպարակներ(ը) |
| Սեռ. | սպարակի | սպարակների |
| Տր. | սպարակի(ն) | սպարակների(ն) |
| Հայց. | սպարակ(ը) | սպարակներ(ը) |
| Բաց. | սպարակից | սպարակներից |
| Գործ. | սպարակով | սպարակներով |
| Ներգ. | սպարակում | սպարակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։