ստրատելատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɾɑtɛˈlɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստրատելատ
վանկեր՝ ս(ը)տ•րա•տե•լատ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն στρατηλάτης:
Գոյական
- զորավար, սպարապետ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ստրատելատ(ը) | ստրատելատներ(ը) |
Սեռ. | ստրատելատի | ստրատելատների |
Տր. | ստրատելատին | ստրատելատներին |
Հայց. | ստրատելատի(ն) | ստրատելատների(ն) |
Բաց. | ստրատելատից | ստրատելատներից |
Գործ. | ստրատելատով | ստրատելատներով |
Ներգ. | (ստրատելատում) | (ստրատելատներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։