Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրամտութիւն

վանկեր՝ ս(ը)•րա•մ(ը)•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. սրամիտ լինելը, սրամտի հատկությունը, մարդու մտքի աշխատանքի այն առանձնահատկությունը, որն ունենալու դեպքում նա կարողանում է բացահայտել և խոսքի օգնությամբ (նաև նկարներում) դրսևորել երևույթների նրբությունները, յուրահատկությունները, ստեղծել անսպասելի և ինքնատիպ զուգորդություններ, արագորեն ըմբռնել ինքնատիպ մտքերը և այլն
  2. սրամիտ խոսք՝ արտահայտություն՝ արարք
  3. տե՛ս նրբաբանություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ճարտարամտություն, կորովամտություն, արթնամտություն, հնարամտություն, քաջամություն, (հզվդ․) սրադատություն, արագամտություն, մտաբացություն, սուրիմացություն, քաջուղեղություն
  2. տե՛ս սրախոսոություն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։